Indexeringspercentage alimentatie 2018

 

Indexering alimentatie

Ieder jaar wordt het vastgestelde alimentatiebedrag geïndexeerd. Hierdoor stijgt de alimentatie mee met de gemiddelde loonstijging. Dit jaar is dit 1,5%.

Hoe wordt het percentage bepaald?

De minister van Justitie bepaalt het percentage en maakt dit begin november bekend.  Het percentage hangt af van de loonstijgingen. Het loonindexcijfer wordt vastgesteld door het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) op basis van de landelijke salarisontwikkelingen.

De afgelopen jaren zag de indexering er als volgt uit:

2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
1,8% 2,2% 3,9% 2,3% 0,9% 1,3% 1,7% 0,9% 0,8% 1,3% 2,1% 1,5%

Wat betekent dit voor u?

Per 1 januari 2018 gaan de vastgestelde bedragen voor kinderalimentatie en partneralimentatie dus met 1,5 % omhoog. Betaalt u alimentatie en is de indexering niet uitgesloten tussen u en uw ex-partner, dan is het netjes even te laten weten dat u dit hebt meegekregen en te laten weten wat het nieuwe bedrag zal worden per 1 januari 2018. Ontvangt u alimentatie en u krijgt geen e-mail hierover van uw ex-partner, dan kunt u zelf de indexering te berekenen en dit ter kennisgeving aan uw ex-partner sturen.

Vragen?

Indien u vragen hebt over de indexering of over de hoogte van uw alimentatie, dan kunt u altijd even contact opnemen met een van onze advocaten.

geld

 

Partneralimentatie en opnieuw samenwonen, blijft de verplichting bestaan?

Partneralimentatieverplichting eindigt volgens de wet (1:160 BW) definitief als de ontvanger opnieuw in het huwelijk treedt, een geregistreerd partnerschap aangaat of gaat samenwonen als ware hij/zij gehuwd. Dit laatste is een bron van veel strijd; wanneer woont iemand nou samen als ware hij/zij gehuwd? Omdat de consequenties groot zijn, wordt het niet snel aangenomen. De belangen zijn groot, ook voor de betaler, zodat er vaak over geprocedeerd wordt. Want als de samenwoning als ware gehuwd komt vast te staan, dan eindigt de partneralimentatieverplichting definitief.

 

Om te kijken of er sprake is van een samenleving als ware men gehuwd, moet zijn voldaan aan een aantal criteria.

  • Er moet sprake zijn van een affectieve, duurzame relatie;
  • Er moet sprake zijn van een feitelijke samenwoning (hetgeen ook in twee huizen kan zijn overigens);
  • Er moet sprake zijn van een gemeenschappelijke huishouding;
  • Er moet sprake zijn van wederzijdse verzorging.

 

De bewijslast is zwaar. De betaler moet de bovenstaande punten bewijzen. En vooral als er sprake is van een forse alimentatie zijn de meeste ontvangers niet genegen open te zijn over het feit of al dan niet wordt samengewoond. Vaak wordt erkend dat er sprake is van een duurzame affectieve relatie, dat de ontvanger en haar/zijn nieuwe partner weliswaar veel en vaak bij elkaar zijn, maar wordt betwist dat er feitelijk wordt samengewoond (al dan niet in beide huizen) en dat er van een gemeenschappelijke huishouding en wederzijdse verzorging sprake is.

 

Indien u vermoedt dat uw ex-partner samenwoont maar hier niet open over is,  is het raadzaam om weloverwogen uw bewijs rond te krijgen, alvorens een procedure te starten. Wij kunnen u daarin adviseren en bijstaan. De ervaring leert dat het veelal loont een aantal maanden geduld te hebben om het bewijs rond te krijgen. Daarbij geldt dat de alimentatie in deze procedures per datum samenleving eindigt! Dit heeft soms tot gevolg dat er door de ex-partner grote bedragen terugbetaald dienen te worden.

 

Heeft u vragen over dit onderwerp, hebt u een ex-partner aan wie u partneralimentatie betaalt en niet toegeeft dat hij of zij samenwoont of wordt u geconfronteerd met een ex-partner die stelt dat u samenwoont, neem dan geheel vrijblijvend contact op met een van onze advocaten. Wij hebben veel ervaring met dit specifieke onderwerp!

tandenborstels

 

 

Ruzie om de hond!

Meer dan eens komt het voor dat partijen het (ook) niet eens kunnen worden wie de gezamenlijk hond toegedeeld moet krijgen. Ook deze verzoeken worden zo af en toe aan de rechter voorgelegd. Er wordt niet alleen geprocedeerd over toedeling van de hond aan een van beide partijen, soms wordt ook om een beheersregeling verzocht. De rechter zal bij het nemen van een beslissing altijd rekening houden met de belangen van de hond en laat deze meewegen in de uiteindelijke beslissing. Begin dit jaar heeft de rechtbank Limburg[1] een mooie uitspraak gedaan, waarin deze belangen wel heel helder staan verwoord:

“Hoe zeer ieder van partijen ook beweert dat de hond hem of haar aan het hart gaat, over de belangen van de hond heeft niemand zich in deze procedure echt uitgelaten. De hond is een Franse Bulldog en behoort daarmee tot een ras dat op het wereldwijde web wordt omschreven als aanhankelijk, vaak vrolijk en bepaald gesteld op goed gezelschap. Een Franse Bulldog kan dan ook slecht tegen te weinig aandacht en is niet opgewassen tegen een onvriendelijke behandeling. Voor een hond als deze moet de scheiding van zijn baasjes een hard gelag zijn geweest. Een Franse Bulldog is echter ook een doorzetter die graag alles naar zijn hand zet. Die eigenschap verlangt van het baasje dat duidelijke regels worden gehanteerd, dat consequent wordt opgetreden wanneer die grenzen worden overschreden. Dat de vrouw onvoldoende beschikbaar zou zijn voor de hond of dat de vrouw niet met die eigenschappen is behept, die benodigd zijn een hond als deze te verzorgen en op te voeden heeft de man niet gesteld. De vrouw heeft dat overigens ook niet van de man beweerd. Nu over en weer geen feiten en omstandigheden zijn aangevoerd op grond waarvan moet worden aangenomen dat aan de zijde van de hond zwaarwegende belangen bestaan die zich tegen een (langer) verblijf bij één van partijen verzetten, treft de voorzieningenrechter, naar billijkheid rekening houdend met zowel het belang van partijen als met het algemeen belang, een voorlopige beheersregeling ten behoeve van de hond. Deze houdt in dat het exclusieve gebruik en genot van de hond gedurende de oneven weken aan de vrouw toekomt en in de even weken aan de man”

In bovenvermelde kwestie betrof het ex-samenwoners die het over de vraag aan wie de hond toekwam dus niet eens werden en waar men verzocht een voorlopige regeling te treffen. Het advies luidt (vanzelfsprekend) dat er bij de aanschaf van de hond goede afspraken worden gemaakt aan wie – mocht er onverhoopt een einde aan de relatie komen – de hond toekomt. Uiteraard geldt dat hierbij de belangen van de hond zeker niet uit het oog worden verloren.

Heeft u vragen over dit onderwerp? Neem gerust contact op met een van onze advocaten.

[1] ECLI:NL:RBLIM:2017:372

Hond

 

 

Moet ik na de echtscheiding partneralimentatie betalen?

Veel cliënten stellen ons de vraag of zij na de echtscheiding aan hun ex-partner partneralimentatie moeten betalen. Het antwoord hierop is niet zomaar te geven want afhankelijk van een heel aantal factoren.  In deze blog zullen wij uitleggen wanneer er partneralimentatie moet worden betaald en hoe het systeem in grote lijnen werkt. De komende tijd zullen over de aparte onderwerpen betreffende partneralimentatie nog blogs op onze website verschijnen.

Waarom?

Wanneer een huwelijk wordt gesloten (of een geregistreerd partnerschap wordt aangegaan) ontstaat er een wederzijdse zorgplicht. Op grond van de wet zijn de partners verplicht om elkaar “het nodige te verschaffen”. Deze onderhoudsverplichting eindigt niet na de scheiding. De wettelijke grondslag voor partneralimentatie is de lotsverbondenheid, die is ontstaan door het huwelijk (of geregistreerd partnerschap). Kort gezegd komt het erop neer dat een ex- partner, na de scheiding voor een bepaalde periode, in een gelijke mate van welvaart moet kunnen doorleven, zoals partijen tijdens het huwelijk hebben gedaan. Dit betekent dat wanneer u meer verdient dan uw ex-partner, u mogelijk een partneralimentatie moet betalen aan uw ex-partner, of vice versa.Overigens kan de lotsverbondenheid worden verbroken, onder andere door wangedrag van de partner. Uit de rechtspraak volgt dat dit niet vaak voor komt. Over dit onderwerp zullen wij nog een aparte blog publiceren.

Wanneer?

De wet geeft aan dat degene die recht kan hebben op partneralimentatie: de ex-echtgenoot of de ex-geregistreerd partner is, die niet voldoende inkomsten heeft om volledig  in zijn of haar eigen levensonderhoud te voorzien. In het geval partijen alleen hebben samengewoond en zij in hun samenlevingsovereenkomst geen afspraken hebben gemaakt over alimentatie, dan bestaat er dus geen verplichting om partneralimentatie te betalen na beëindiging van de relatie.

Let op, zelfs wanneer er wettelijk gezien wel recht kan zijn op partneralimentatie, dan nog is het betalen van partneralimentatie niet in alle gevallen verplicht. Zo wordt er eerst gekeken naar de behoefte (wat heeft iemand nodig?), behoeftigheid (wat kan iemand zelf verdienen?) en de draagkracht (wat kan iemand betalen?). Pas wanneer er wordt aangenomen dat de alimentatiegerechtigde behoefte heeft en behoeftig is en als is aangetoond dat de alimentatieplichtige draagkracht heeft, dan kan alimentatie worden vastgesteld.

Hoogte en duur partneralimentatie

Als er een verplichting tot het betalen van partneralimentatie is, dan is de volgende vraag voor welk bedrag en welke periode. Er is veel discussie over de hoogte en duur van partneralimentatie. Het uitgangspunt van de huidige wetgeving is dat wanneer het huwelijk langer dan vijf jaar heeft geduurd, of wanneer er voor of tijdens het huwelijk kinderen zijn geboren die tijdens de echtscheiding minderjarig zijn, de partneralimentatie voor een periode van 12 jaar betaald wordt. Steeds vaker zien wij echter dat deze termijn wordt verkort, indien hiervoor namens de alimentatieplichtige goede argumenten worden aangevoerd. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn als er tijdens het huwelijk (dat langer dan vijf jaar heeft geduurd) geen kinderen zijn geboren, of wanneer de kinderen al ouder zijn. Momenteel is er een wetsvoorstel  in behandeling bij de Tweede Kamer, waarmee de wettelijke termijn in veel gevallen  zal worden verkort. Dit wetsvoorstel is inmiddels al geruime tijd in behandeling en recentelijk weer  gewijzigd. Het is dus afwachten of dit wetsvoorstel uiteindelijk wordt aangenomen, en wat de uiteindelijke tekst zal zijn. Wij zullen u hier uiteraard van op de hoogte houden.

Partneralimentatie is een onderwerp waar wij bij Boeve Familierecht veel over adviseren en procederen. Wij zullen mede op die reden de komende tijd nog een aantal verdiepende blogs schrijven over dit onderwerp. U hoeft daar niet op te wachten als u nu al een vraag hebt. U kunt direct contact met ons opnemen.

Afschaffen hoger beroep in echtscheidings- en alimentatiezaken?

In zijn begrotingsvoorstel voor 2018 schrijft de Raad voor de Rechtspraak dat het hoger beroep in echtscheidings- en alimentatiezaken kan worden afgeschaft. Dit zou 12.000 civiele zaken per jaar schelen en een besparing van 10 miljoen euro per jaar opleveren[1].

Het huidige wettelijke systeem is zo ingericht dat de belangen van de rechtszoekende(n), worden gewaarborgd door de mogelijkheid een zaak aan twee feitelijke instanties voor te leggen, te weten aan de rechtbank en het gerechtshof. Het voorstel van de Raad voor de Rechtspraak zou er toe leiden dat dit slechts nog één feitelijke instantie betreft. Fouten gemaakt door en bij de rechtbank zouden dan in beginsel niet kunnen worden gecorrigeerd. Dit is zorgelijk en niet in het belang van de rechtszoekenden.

Overigens is het in de visie van onze advocaten niet mogelijk op een dergelijk korte termijn deze systeemwijziging door te voeren, nu daarvoor een wetswijziging noodzakelijk is. Immers, het recht om in hoger beroep te komen van echtscheidingsbeschikkingen en alimentatiebeschikkingen is verankerd is de wet. Kortom, zo’n vaart zal het wel niet lopen..

Een en ander neemt natuurlijk niet weg dat het van groot belang is dat uw advocaat deskundig en gekwalificeerd is, zodat uw belangen bij de rechtbank al zo goed als mogelijk worden behartigd. Immers, of hoger beroep nu wel of niet mogelijk is, liever voorkom je dit, omdat hiermee ook de procedure wordt bekort en aanzienlijke kosten kunnen worden bespaard.

We gaan er vanuit dat deze voorgestelde ‘besparing’ op de overheidsbegroting op grote weerstand zal stuiten bij politiek en burger en niet door gaat. Boeve Familierecht vraagt zich wel af of het fileprobleem vanaf 2018 ook niet gemakkelijk opgelost kan worden door te besluiten dat op maandag alleen zwarte auto’s de weg op mogen, op dinsdag witte, op woensdag grijze………..

[1] http://advocatenblad.nl/2017/09/20/hoger-beroep-echtscheidingen-en-alimentatie-afgeschaft/

Fiat

Scheiden, kan het goedkoper? Vier praktische tips

Scheiden is voor veel mensen een pijnlijk en emotioneel zwaar proces. Daarnaast kost het geld, terwijl mensen er door een scheiding financieel veelal op achteruit gaan. Alleen wonen en leven is nu eenmaal duurder per persoon dan samenleven. Een terechte vraag die ik vrijwel elke scheiding hoor is; ‘Hoe kan ik zorgen dat mijn scheiding niet te veel geld kost?’ Ik zette vier praktische tips op een rij.

 

Tip 1. Advocaat of mediator? Maak de keuze die bij uw situatie past.

Scheiden kan via een mediator (samen naar 1 persoon) of via een advocaat. Scheiden via een mediator is in gevallen dat u samen goede afspraken kunt maken, goedkoper. Een mediator is niet in alle gevallen goedkoper. Zeker als de financiële belangen én de verschillen van inzicht groot zijn, kan het soms efficiënter zijn ieder apart een advocaat te nemen en zo goed geïnformeerd te onderhandelen en indien nodig te procederen. Twijfelt u wat bij uw situatie het beste past? Bel dan gerust even en leg de situatie kort uit. Ons kantoor heeft advocaten die u bijstaan in procedures en advocaten die als mediator optreden.  We kennen de opties dus goed en kunnen u adviseren. Kijk voor deze beslissing ook even naar tip 4.

 

Tip 2. Online of via een (gespecialiseerd) kantoor? Kies voor maatwerk en kwaliteit

Ook scheiden kan tegenwoordig via internet. Scheidingsadviseurs, -makelaars, -deskundigen, ze bieden voor een zeer laag bedrag een pakket aan om online te scheiden via ‘tools’ en ‘modules’. Los van de vraag hoe er wordt omgegaan met de gegevens bij deze online diensten, zetten wij ook onze vraagtekens bij het proces. Elke echtscheiding is anders en ook elk huishouden en elke relatie steekt anders in elkaar. Maatwerk is belangrijk, het gaat om ieders toekomst. Daarnaast ziet ons kantoor door de opkomst van dergelijke diensten steeds vaker convenanten gegenereerd door dergelijke aanbieders die aan alle kanten rammelen en zijn er dan vaak procedures nodig om een en ander te herstellen. We weten niet hoe vaak het wel ‘goed’ gaat, maar in de gevallen dat het niet goed geregeld wordt, is goedkoop dan behoorlijke duurkoop. Ons advies is dan ook om goed geïnformeerd te scheiden en te zorgen dat u weet wat uw rechten en plichten zijn. Wij helpen daar graag bij.

 

Tip 3. Doe veel zelf!

Een advocaat of mediator kost geld. Veelal wordt gewerkt op uurbasis (hoewel u bij ons ook in bepaalde gevallen voor een all-in prijs terecht kunt). Alles wat u zelf kunt doen, scheelt. Allereerst is het handig de papieren die worden opgevraagd in een vroegtijdig stadium aan de advocaat of mediator te verstrekken. Daarnaast kunt u in het geval er kinderen bij de scheiding betrokken zijn, vast kijken of u samen met uw ex-partner afspraken kunt maken over de zorgregeling en andere zaken voor het ouderschapsplan. Ook de inboedel kunt u gezamenlijk verdelen door per kamer een lijst te maken en af te spreken wie wat wil hebben. Indien er sprake is van bezittingen waarvan de waarde van belang is (zoals een auto, een huis, een onderneming) dan kan het raadzaam zijn hiervan vast de waarde op te vragen. Ook het maken van een budgetplan voor de toekomst (na de scheiding) is raadzaam. Uw advocaat of mediator kan u aangeven wat u zelf kunt doen en hier praktische tips bij geven. Dit scheelt vaak niet alleen geld, maar ook tijd.

 

Tip 4. Neem alleen goede adviezen aan.

Alleen goede adviezen aannemen lijkt een open deur, maar in de praktijk blijkt dit lastig. Iedereen kent wel iemand die gescheiden is en iedereen wil graag helpen. Hoewel vrijwel altijd goedbedoeld, werkt het vaak averechts. Elke scheiding is anders, net zoals elke relatie anders is. Een buurman die adviseert; ‘Zorg dat je het huis krijgt’ weet niet hoeveel hypotheek er op de woning rust en hoe het verdere financiële plaatje eruit ziet. Een zus die zegt ‘één weekend in de veertien dagen is meer dan genoeg voor de kinderen om naar hun vader te gaan’ heeft vaak geen idee wat dit daadwerkelijk voor jullie kinderen zou betekenen. Veel beter kun je mensen vragen je te helpen met praktische zaken of er simpelweg als steun voor je te zijn. Voor jezelf kun je het beste bepalen wat voor jou (en eventueel betrokken kinderen) belangrijk is voor de toekomst. Dit kun je vervolgens bij de advocaat of mediator aangeven, zodat dit meegenomen wordt in het proces van scheiden. Dit scheelt veel geld, omdat het in de praktijk vaak leidt tot een snellere oplossing zonder onnodige juridische strijd.

 

Zoals aangegeven; elke situatie is anders. De advocaten van Boeve Familierecht & Mediation hebben in de loop der jaren talloze scheidingen van dichtbij meegemaakt. Van heel harmonieuze mediations tot (een enkele keer) een ernstige vechtscheiding. Ga je scheiden of heb je vragen over scheiden, neem gerust vrijblijvend contact met ons op telefoonnummer 026-3823114 of mail naar info@boevefamilierecht.nl.

DAG VAN DE EGTSGIJDING

Aankomende vrijdag, 8 september, is de Internationale Dag van de Alfabetisering. Laaggeletterdheid is een omvangrijk probleem in Nederland.  Dit probleem kreeg tot voor kort weinig aandacht. Gelukkig is er een verbetering zichtbaar en worden er veel initiatieven ontplooid om laaggeletterdheid aan te pakken in Nederland.  Heel fijn, want 10% van de Nederlandse bevolking heeft hiermee te kampen.

De Internationale dag van de Alfabetisering valt dit jaar toevalligerwijs samen met de Dag van de Scheiding, een initiatief van de specialisatievereniging van echtscheidingsadvocaten, vFas.

Problemen rondom Alfabetisering kunnen wij, als Boeve Familierecht, niet verhelpen. We kunnen er slechts aandacht voor vragen. Onze kwaliteiten liggen elders en wij geloven in: doen waar je goed in bent.

Heeft u vragen over uw (op handen zijnde) echtscheiding, of daaraan gerelateerde zaken als omgang, alimentatie of afwikkeling huwelijksvoorwaarden, dan bent u bij ons aan het juiste adres.

Uiteraard kunt u ons benaderen op de Dag van de Scheiding, maar ook op andere dagen bent u van harte welkom om telefonisch of middels een informatief gesprek uw situatie voor te leggen en kijken wij graag of we u kunnen bijstaan.

Denkt u volgende week vrijdag 8 september vooral aan de laaggeletterden in Nederland? Op www.lezenenschrijven.nl kunt u zien hoe u een steentje kunt bijdragen.

Het team van Boeve Familierecht breidt zich opnieuw uit!

Familierecht & Mediation heeft advocaat Marline Koetze toegevoegd aan het team.

Marline is een gespecialiseerd familierechtadvocaat. Voordat zij de overstap maakte naar Boeve Familierecht, was zij werkzaam bij een van de grootste familierechtkantoren van Nederland.
Zij heeft ervaring in het adviseren, onderhandelen en procederen in alle facetten van het familierecht. Zij omschrijft zichzelf als toegankelijk, doelgericht en realistisch in haar communicatie en advisering.

Om kennis te maken met Marline, kunt u haar bereiken op het nummer 06-82752859 of via koetze@boevefamilierecht.nl.

 

Foto AD-SD-MKBoeve

Openingstijden bijzondere dagen

Boeve Familierecht is op Goede Vrijdag (14 april 2017), tweede Paasdag (17 april 2017), Hemelvaartsdag (25 mei 2017), de dag na Hemelvaartsdag (26 mei 2017) en tweede Pinksterdag (5 juni 2017) gesloten.

Onze reguliere openingstijden zijn van maandag tot en met vrijdag van 8.30 – 17.30 uur.

 

Verplichte verkoop niet gemeenschappelijke woning na einde affectieve relatie

Recent heeft de Rechtbank Overijssel een interessant vonnis (ECLI:NL:RBOVE:2016:4004) gewezen met betrekking tot de verkoop van een niet-gezamenlijke woning. Ons kantoor heeft in deze zaak namens de man opgetreden. Het betrof een kwestie waarbij partijen gedurende een aantal jaren een affectieve relatie hebben gehad. Tussen partijen was een samenlevingsovereenkomst aangegaan. Tijdens deze relatie woonden partijen samen in een woning op naam van de vrouw. Aanvankelijk was sprake van een hypothecaire geldlening die door de vrouw was aangegaan, maar in verband met een verhoging van de hypothecaire geldlening zijn de leningsvoorwaarden gewijzigd en werden beide partijen hoofdelijk aansprakelijk. Kortom, de woning staat alleen op naam van de vrouw en partijen zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor de hypothecaire geldlening.

Partijen zijn in 2009 uit een gegaan. De vrouw bleef wonen in voormalig gezamenlijk bewoonde woning en de hypothecaire geldlening bleef ongewijzigd op naam van beide partijen. Voor de man had dit tot gevolg dat hij geen hypothecaire geldlening kon aangaan voor aankoop van een eigen woning. Daarnaast zou de bank niet akkoord gaan met ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid van de man, nu de vrouw arbeidsongeschikt was geworden en zij thans enkel een WIA-uitkering ontving. Het gevolg hiervan was dat de man ‘vast’ zat, immers hij kon geen verdeling vragen van de woning, want hij was geen eigenaar, en daarnaast kon hij zich ook niet losmaken van de hypothecaire geldlening.

Het tussen partijen geldende samenlevingscontract bevatte geen expliciete bepaling(en) over (verplichte) verkoop van de betreffende woning indien ontslag uit de hoofdelijke aansprakelijkheid niet zou slagen. Wel was er in het samenlevingscontract een passage opgenomen over afrekening bij einde van de samenlevingsovereenkomst die verband hield met de over- dan wel onderwaarde van de woning.
In deze voor de man zeer ongewenste situatie heeft de Rechtbank geoordeeld dat naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid sprake is van een onaanvaardbare situatie.
Voor de Rechtbank was dit het beslissende criterium om de vrouw te verplichten tot verkoop over te gaan van de betreffende woning met verplichte inschakeling van een door de Rechtbank bepaalde verkoopmakelaar, welke veroordeling vervalt mocht de bank binnen twee maanden na het gewezen vonnis alsnog de man ontslaan uit de hoofdelijke aansprakelijkheid.

Het bijzondere aan deze uitspraak is dat in het geval een woning en een hypothecaire geldlening op naam van beide partijen staat, hetgeen wordt aangemerkt als een eenvoudige gemeenschap, een van partijen altijd de rechter kan verzoeken de woning ‘te verdelen’. Iemand kan immers niet verplicht worden deelgenoot te blijven in een eenvoudige gemeenschap. Omdat partijen hier enkel gezamenlijk schuldenaar waren met betrekking tot de hypothecaire geldlening en de man niet in enige juridische verhouding tot de woning stond, kon de Rechtbank niet op grond van een ‘gewone’ verdelingsprocedure de kwestie oplossen, maar is aansluiting gezocht bij de beginselen van redelijkheid en billijkheid die de contractuele relatie van partijen beheersen.

Heeft u vragen over een vergelijkbare kwestie? Bel geheel vrijblijvend met een van onze advocaten: 026-3823114